wojakować

Upper Sorbian

Etymology

From wojak +‎ -ować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈwɔjakɔwat͡ʃ/
• Rhymes: -ɔwat͡ʃ
• Syllabification: wo‧ja‧ko‧wać

Verb

wojakować impf

1. to play soldier

Conjugation

Conjugation of wojakować (imperfective)

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		wojakować
transgressive		wojakujo, wojakujcy
present tense	1st	wojakuju	wojakujemoj		wojakujemy
	2nd	wojakuješ	wojakujetaj	wojakujetej	wojakujeće
	3rd	wojakuje	wojakujetaj	wojakujetej	wojakuja
past tense	1st	wojakowach	wojakowachmoj		wojakowachmy
	2nd	wojakowaše	wojakowaštaj	wojakowaštej	wojakowašće
	3rd	wojakowaše	wojakowaštaj	wojakowaštej	wojakowachu
imperative	1st	—	wojakujmoj		wojakujmy
	2nd	wojakuj	wojakujtaj	wojakujtej	wojakujće
	3rd	wojakuj	—
past active participle		wojakowacy
past passive participle		—
ł-form		wojakował
verbal noun		wojakowanje

Further reading

• “wojakować” in Soblex