współbiesiadnik
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From współ- + biesiadnik.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
współbiesiadnik m pers (female equivalent współbiesiadniczka)
- commensal (one who eats at the same table)
- Hypernyms: biesiadnik, współuczestnik
Declension[edit]
Declension of współbiesiadnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | współbiesiadnik | współbiesiadnicy/współbiesiadniki (deprecative) |
| genitive | współbiesiadnika | współbiesiadników |
| dative | współbiesiadnikowi | współbiesiadnikom |
| accusative | współbiesiadnika | współbiesiadników |
| instrumental | współbiesiadnikiem | współbiesiadnikami |
| locative | współbiesiadniku | współbiesiadnikach |
| vocative | współbiesiadniku | współbiesiadnicy |
Related terms[edit]
adjective
verb
Further reading[edit]
- współbiesiadnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- współbiesiadnik in Polish dictionaries at PWN