Turkish[edit]
Etymology[edit]
From yüce (grand, great) + gönül (“heart”) + -lü. Literally: big hearted
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /yˈd͡ʒɛ ɟœnylˈlʏ/, [jyˈd͡ʒɛ ɟø̞.n̪yl̠ʲˈl̠ʲʏ]
- Rhymes: -ʏ
- Hyphenation: yü‧ce, gö‧nül‧lü
Adjective[edit]
yüce gönüllü
- (idiomatic) dignified, noble
- Synonyms: asil, asal
Bu yüce gönüllü davranışı karşılıksız kalmadı- This noble act of his didn't remain unrequited
Derived terms[edit]
References[edit]
“yüce gönüllü”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu