zawiędły
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From zawiędnąć + -ły. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /zaˈvjɛn.dwɨ/
- (Middle Polish) IPA(key): /zaˈvjɛ̃.dɫɨ/
- Rhymes: -ɛndwɨ
- Syllabification: za‧więd‧ły
Adjective[edit]
zawiędły (not comparable, no derived adverb)
- (obsolete, of plants) withered
- Synonym: zwiędły
- (obsolete, of meats) smoked
- Synonym: zawędzony
- (obsolete, pathology, of growths) dry
- (obsolete, figuratively) aged, mature
Declension[edit]
Declension of zawiędły (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | zawiędły | zawiędła | zawiędłe | zawiędli | zawiędłe | |
genitive | zawiędłego | zawiędłej | zawiędłego | zawiędłych | ||
dative | zawiędłemu | zawiędłej | zawiędłemu | zawiędłym | ||
accusative | zawiędłego | zawiędły | zawiędłą | zawiędłe | zawiędłych | zawiędłe |
instrumental | zawiędłym | zawiędłą | zawiędłym | zawiędłymi | ||
locative | zawiędłym | zawiędłej | zawiędłym | zawiędłych |
Verb[edit]
zawiędły
References[edit]
Further reading[edit]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zawiędły”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[1]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zawiędły”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 346
Categories:
- Polish terms suffixed with -ły
- Polish 3-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Polish/ɛndwɨ
- Rhymes:Polish/ɛndwɨ/3 syllables
- Polish lemmas
- Polish adjectives
- Polish uncomparable adjectives
- Polish terms with obsolete senses
- pl:Pathology
- Polish hard adjectives
- Polish non-lemma forms
- Polish verb forms