zelfzeker

Dutch

Etymology

From zelf- (“self-”) +‎ zeker (“certain”), calque of German selbstsicher (“confident”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌzɛlfˈzeː.kər/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: zelf‧ze‧ker

Adjective

zelfzeker (comparative zelfzekerder, superlative zelfzekerst)

1. (Belgium) confident

Inflection

Inflection of zelfzeker
uninflected	zelfzeker
inflected	zelfzekere
comparative	zelfzekerder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		zelfzeker	zelfzekerder	het zelfzekerst het zelfzekerste
indefinite	m./f. sing.	zelfzekere	zelfzekerdere	zelfzekerste
	n. sing.	zelfzeker	zelfzekerder	zelfzekerste
	plural	zelfzekere	zelfzekerdere	zelfzekerste
definite		zelfzekere	zelfzekerdere	zelfzekerste
partitive		zelfzekers	zelfzekerders	—