zważyć

Old Polish

Etymology

From z- +‎ ważyć. First attested in c. 1430.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /zvaʒʲɨt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /zvaʒʲɨt͡ɕ/

Verb

zważyć pf

1. to consider, to think through; to heed
   • 1981-2001 [c. 1430], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume II, page 13:

     Tercio debemus probare, swasziczy, indigne sumcionis (sc. corporis Christi) periculum, scodą, quante sit horribilitatis grosznosczi

     [Tercio debemus probare, zważyć(i), indigne sumcionis (sc. corporis Christi) periculum, szkodę, quante sit horribilitatis groźności]

2. to assess, to evaluate
   • 1874-1891 [1448], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIV, page 352:

     Verba nostra examinanda sunt, badą szwazona, districto dei iudicio

     [Verba nostra examinanda sunt, będą zważona, districto Dei iudicio]

Descendants

• Polish: zważyć

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “zważyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zważyć. By surface analysis, z- +‎ ważyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzva.ʐɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aʐɨt͡ɕ
• Syllabification: zwa‧żyć
• Homophone: zwarzyć

Verb

zważyć pf (imperfective zważać)

1. (transitive) to mind, to heed (to pay attention to)

Verb

zważyć pf

1. (transitive) to weigh (to determine the weight of something using a scale or one's hand)
2. (reflexive with się) to weigh oneself

Conjugation

Conjugation of zważyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zważyć
future tense	1st	zważę			zważymy
	2nd	zważysz			zważycie
	3rd	zważy			zważą
	impersonal	zważy się
past tense	1st	zważyłem, -(e)m zważył	zważyłam, -(e)m zważyła	zważyłom, -(e)m zważyło	zważyliśmy, -(e)śmy zważyli	zważyłyśmy, -(e)śmy zważyły
	2nd	zważyłeś, -(e)ś zważył	zważyłaś, -(e)ś zważyła	zważyłoś, -(e)ś zważyło	zważyliście, -(e)ście zważyli	zważyłyście, -(e)ście zważyły
	3rd	zważył	zważyła	zważyło	zważyli	zważyły
	impersonal	zważono
conditional	1st	zważyłbym, bym zważył	zważyłabym, bym zważyła	zważyłobym, bym zważyło	zważylibyśmy, byśmy zważyli	zważyłybyśmy, byśmy zważyły
	2nd	zważyłbyś, byś zważył	zważyłabyś, byś zważyła	zważyłobyś, byś zważyło	zważylibyście, byście zważyli	zważyłybyście, byście zważyły
	3rd	zważyłby, by zważył	zważyłaby, by zważyła	zważyłoby, by zważyło	zważyliby, by zważyli	zważyłyby, by zważyły
	impersonal	zważono by
imperative	1st	niech zważę			zważmy
	2nd	zważ			zważcie
	3rd	niech zważy			niech zważą
passive adjectival participle		zważony	zważona	zważone	zważeni	zważone
anterior adverbial participle		zważywszy
verbal noun		zważenie

Derived terms

preposition

• zważywszy na

 

Further reading

• zważyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zważyć in Polish dictionaries at PWN
• “ZWAŻYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 16.09.2009
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zważyć”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “zważyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zważyć”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 8, Warsaw, page 637
• zważyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego