раздвои

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrazdvɔi]

Verb

раздвои • (razdvoi) third-singular present, pf (imperfective раздвојува)

1. (transitive) to separate (two things from each other)

Conjugation

Conjugation of раздвои (perfective, present in -и)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	раздвоел	раздвоил	adjectival participle	раздвоен
feminine	раздвоела	раздвоила	adverbial participle	—
neuter	раздвоело	раздвоило	verbal noun	—
plural	раздвоеле	раздвоиле	perfect participle	раздвоено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	раздвојам	раздвоев	раздвоив	—
2nd singular	раздвоиш	раздвоеше	раздвои	раздвој
3rd singular	раздвои	раздвоеше	раздвои	—
1st plural	раздвоиме	раздвоевме	раздвоивме	—
2nd plural	раздвоите	раздвоевте	раздвоивте	раздвојте
3rd plural	раздвојат	раздвоеја	раздвоија	—
Compound tenses
perfect	сум раздвоил		present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect	имам раздвоено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев раздвоил		imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect	имав раздвоено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал раздвоено		perfect of има + perfect participle
future	ќе раздвојам		ќе + present
има-future	ќе имам раздвоено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе раздвоев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав раздвоено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум раздвоел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал раздвоено		future reported of има + perfect participle
conditional	би раздвоил		би + aorist l-participle
има-conditional	би имал раздвоено		conditional of има + perfect participle

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [rəzdvɐˈi]

Verb

раздвои́ • (razdvoí)

1. second-person singular imperative perfective of раздвои́ть (razdvoítʹ)