آغلامق
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
Inherited from Proto-Turkic *yï̄gla- (“to cry, weep”); cognate with Azerbaijani ağlamaq, Bashkir илау (ilaw), Kazakh жылау (jylau), Kyrgyz ыйлоо (ıyloo), Tatar еларга (yelarga), Turkmen āglamak, Uyghur يىغلىماق (yighlimaq) and Uzbek yigʻlamoq.
Verb[edit]
آغلامق • (ağlamak) (third-person singular simple present آغلار (ağlar))
- (intransitive) to cry, weep, shed tears
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “ağlamak1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 144
- Kélékian, Diran (1911) “آغلامق”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 23
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Flere”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 589
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “آغلامق”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 306
- Nişanyan, Sevan (2002–) “ağla-”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “آغلامق”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 151