ainic

Irish

Alternative forms

• anaic

Etymology

From Middle Irish aingid, from Old Irish aingid, from Proto-Celtic *anegeti. The final -c is irregular; normally -gh is expected. It could have arisen from the verbal noun, which normally does have a /k/.

Verb

ainic (present analytic ainiceann, future analytic ainicfidh, verbal noun anacal, past participle ainicthe)

1. (transitive, intransitive) protect, save (ar (“from, against”))

Conjugation

conjugation of ainic (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	ainicim	ainiceann tú; ainicir†	ainiceann sé, sí	ainicimid	ainiceann sibh	ainiceann siad; ainicid†	a ainiceann; a ainiceas / a n-ainiceann*; a n-ainiceas*	ainictear
	past	d'ainic mé; d'ainiceas / ainic mé‡; ainiceas‡	d'ainic tú; d'ainicis / ainic tú; ainicis‡	d'ainic sé, sí / ainic sé, sí‡	d'ainiceamar; d'ainic muid / ainiceamar; ainic muid‡	d'ainic sibh; d'ainiceabhair / ainic sibh; ainiceabhair‡	d'ainic siad; d'ainiceadar / ainic siad; ainiceadar‡	a d'ainic / ar ainic*	ainiceadh; hainiceadh†
	past habitual	d'ainicinn / ainicinn‡; n-ainicinn‡‡	d'ainicteá / ainicteá‡; n-ainicteᇇ	d'ainiceadh sé, sí / ainiceadh sé, sí‡; n-ainiceadh sé, s퇇	d'ainicimis; d'ainiceadh muid / ainicimis; ainiceadh muid‡; n-ainicimis‡‡; n-ainiceadh muid‡‡	d'ainiceadh sibh / ainiceadh sibh‡; n-ainiceadh sibh‡‡	d'ainicidís; d'ainiceadh siad / ainicidís; ainiceadh siad‡; n-ainicidís‡‡; n-ainiceadh siad‡‡	a d'ainiceadh / a n-ainiceadh*	d'ainictí / ainictí‡; n-ainict퇇
future		ainicfidh mé; ainicfead	ainicfidh tú; ainicfir†	ainicfidh sé, sí	ainicfimid; ainicfidh muid	ainicfidh sibh	ainicfidh siad; ainicfid†	a ainicfidh; a ainicfeas / a n-ainicfidh*; a n-ainicfeas*	ainicfear
conditional		d'ainicfinn / ainicfinn‡; n-ainicfinn‡‡	d'ainicfeá / ainicfeá‡; n-ainicfeᇇ	d'ainicfeadh sé, sí / ainicfeadh sé, sí‡; n-ainicfeadh sé, s퇇	d'ainicfimis; d'ainicfeadh muid / ainicfimis‡; ainicfeadh muid‡; n-ainicfimis‡‡; n-ainicfeadh muid‡‡	d'ainicfeadh sibh / ainicfeadh sibh‡; n-ainicfeadh sibh‡‡	d'ainicfidís; d'ainicfeadh siad / ainicfidís‡; ainicfeadh siad‡; n-ainicfidís‡‡; n-ainicfeadh siad‡‡	a d'ainicfeadh / a n-ainicfeadh*	d'ainicfí / ainicfí‡; n-ainicf퇇
subjunctive	present	go n-ainice mé; go n-ainicead†	go n-ainice tú; go n-ainicir†	go n-ainice sé, sí	go n-ainicimid; go n-ainice muid	go n-ainice sibh	go n-ainice siad; go n-ainicid†	—	go n-ainictear
	past	dá n-ainicinn	dá n-ainicteá	dá n-ainiceadh sé, sí	dá n-ainicimis; dá n-ainiceadh muid	dá n-ainiceadh sibh	dá n-ainicidís; dá n-ainiceadh siad	—	dá n-ainictí
imperative		ainicim	ainic	ainiceadh sé, sí	ainicimis	ainicigí; ainicidh†	ainicidís	—	ainictear
verbal noun		anacal
past participle		ainicthe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
ainic	n-ainic	hainic	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “ainic”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN