beiðslumaðr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From beiðsla (“request”) + maðr (“man”).
Noun[edit]
beiðslumaðr m
Declension[edit]
Declension of beiðslumaðr (strong consonant stem, s-genitive)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | beiðslumaðr | beiðslumaðrinn | beiðslumenn | beiðslumenninir |
| accusative | beiðslumann | beiðslumanninn | beiðslumenn | beiðslumennina |
| dative | beiðslumanni | beiðslumanninum | beiðslumǫnnum | beiðslumǫnnunum |
| genitive | beiðslumanns | beiðslumannsins | beiðslumanna | beiðslumannanna |
References[edit]
- beiðslumaðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.