bilateraal

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From bi- +‎ lateraal. The noun sense is an ellipsis of bilateraal gesprek (bilateral conversation).

Pronunciation[edit]

  • (file)

Adjective[edit]

bilateraal (not comparable)

  1. bilateral
    Synonym: tweezijdig

Inflection[edit]

Inflection of bilateraal
uninflected bilateraal
inflected bilaterale
comparative bilateraler
positive comparative superlative
predicative/adverbial bilateraal bilateraler het bilateraalst
het bilateraalste
indefinite m./f. sing. bilaterale bilateralere bilateraalste
n. sing. bilateraal bilateraler bilateraalste
plural bilaterale bilateralere bilateraalste
definite bilaterale bilateralere bilateraalste
partitive bilateraals bilateralers

Descendants[edit]

  • Indonesian: bilateral

Noun[edit]

bilateraal c (plural bilateralen, diminutive bilateraaltje n)

  1. (usually in the diminutive, office slang) A meeting between two people, particularly between an employer/manager and an employee.
    Synonym: bila

Derived terms[edit]