bogacz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish bogacz, from Proto-Slavic *bogačь.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɔ.ɡat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɡat͡ʂ
• Syllabification: bo‧gacz

Noun

bogacz m pers (female equivalent bogaczka)

1. rich person, nabob (someone of great wealth)

   Synonyms: fortunat, krezus, nabab, panisko, plutokrata

   Antonym: biedak

   miejscowy bogacz ― the local rich person

   zazdrościć bogaczom ― to be jealous of a rich person

   zostać bogaczem ― to become a rich person

   żyć jak bogacz ― to live like a rich person

   szastać pieniędzmi jak bogacz ― to throw money around like a rich person

Declension

Declension of bogacz

	singular	plural
nominative	bogacz	bogacze
genitive	bogacza	bogaczy
dative	bogaczowi	bogaczom
accusative	bogacza	bogaczy
instrumental	bogaczem	bogaczami
locative	bogaczu	bogaczach
vocative	bogaczu	bogacze

Derived terms

adjective

• bogacki

 

Related terms

adjective

• bogaty

 

adverb

• bogato

 

nouns

• bogactwo
• bogatek
• bogatka
• bogatkowate
• bogatość

 

verbs

• bogacić impf
• bogacieć impf

 

Further reading

• bogacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bogacz in Polish dictionaries at PWN