buollit

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Northern Sami[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Samic *puolētēk, from Proto-Uralic *pala-.

Pronunciation[edit]

  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈpuo̯lliːh(t)/

Verb[edit]

buollit

  1. to burn

Inflection[edit]

Even i-stem, ll-l gradation
infinitive buollit
1st sing. present buolán
1st sing. past būllen
infinitive buollit action noun buollin
present participle buolˈli action inessive buollimin
buollime
past participle buollán action elative buollimis
agent participle action comitative buollimiin
abessive buolẹkeahttá
present indicative past indicative imperative
1st singular buolán būllen būllon
2nd singular buolát būllet buolẹ
3rd singular buollá būlii būllos
1st dual būlle būliime buolˈlu
2nd dual buollibeahtti būliide buolˈli
3rd dual buolliba būliiga būlloska
1st plural buollit būliimet būllot
buolˈlut
2nd plural buollibēhtet būliidet būllet
buolˈlit
3rd plural būllet būlle būlloset
connegative buolẹ buollán buolẹ
conditional 1 conditional 2 potential
1st singular buolášin
buolášedjen
buolálin
buoláledjen
būležan
2nd singular buolášit
buolášedjet
buolálit
buoláledjet
būležat
3rd singular buolášii buolálii būleža
būleš
1st dual buolášeimme buoláleimme būležetne
2nd dual buolášeidde buoláleidde būležeahppi
3rd dual buolášeigga buoláleigga būležeaba
1st plural buolášeimmet buoláleimmet būležit
būležat
2nd plural buolášeiddet buoláleiddet būležēhpet
3rd plural buoláše
buolášedje
buolále
buoláledje
būležit
connegative buoláše buolále būleš

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland