derogaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of dērogō.
Participle[edit]
dērogātūrus (feminine dērogātūra, neuter dērogātūrum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dērogātūrus | dērogātūra | dērogātūrum | dērogātūrī | dērogātūrae | dērogātūra | |
Genitive | dērogātūrī | dērogātūrae | dērogātūrī | dērogātūrōrum | dērogātūrārum | dērogātūrōrum | |
Dative | dērogātūrō | dērogātūrō | dērogātūrīs | ||||
Accusative | dērogātūrum | dērogātūram | dērogātūrum | dērogātūrōs | dērogātūrās | dērogātūra | |
Ablative | dērogātūrō | dērogātūrā | dērogātūrō | dērogātūrīs | |||
Vocative | dērogātūre | dērogātūra | dērogātūrum | dērogātūrī | dērogātūrae | dērogātūra |