dotrzymać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From do- +‎ trzymać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /dɔˈtʂɨ.mat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨmat͡ɕ
  • Syllabification: do‧trzy‧mać

Verb[edit]

dotrzymać pf (imperfective dotrzymywać)

  1. (transitive) to keep (e.g. a promise, one's word), to make good on [+genitive]

Conjugation[edit]

Conjugation of dotrzymać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dotrzymać
future tense 1st dotrzymam dotrzymamy
2nd dotrzymasz dotrzymacie
3rd dotrzyma dotrzymają
impersonal dotrzyma się
past tense 1st dotrzymałem,
-(e)m dotrzymał
dotrzymałam,
-(e)m dotrzymała
dotrzymałom,
-(e)m dotrzymało
dotrzymaliśmy,
-(e)śmy dotrzymali
dotrzymałyśmy,
-(e)śmy dotrzymały
2nd dotrzymałeś,
-(e)ś dotrzymał
dotrzymałaś,
-(e)ś dotrzymała
dotrzymałoś,
-(e)ś dotrzymało
dotrzymaliście,
-(e)ście dotrzymali
dotrzymałyście,
-(e)ście dotrzymały
3rd dotrzymał dotrzymała dotrzymało dotrzymali dotrzymały
impersonal dotrzymano
conditional 1st dotrzymałbym,
bym dotrzymał
dotrzymałabym,
bym dotrzymała
dotrzymałobym,
bym dotrzymało
dotrzymalibyśmy,
byśmy dotrzymali
dotrzymałybyśmy,
byśmy dotrzymały
2nd dotrzymałbyś,
byś dotrzymał
dotrzymałabyś,
byś dotrzymała
dotrzymałobyś,
byś dotrzymało
dotrzymalibyście,
byście dotrzymali
dotrzymałybyście,
byście dotrzymały
3rd dotrzymałby,
by dotrzymał
dotrzymałaby,
by dotrzymała
dotrzymałoby,
by dotrzymało
dotrzymaliby,
by dotrzymali
dotrzymałyby,
by dotrzymały
impersonal dotrzymano by
imperative 1st niech dotrzymam dotrzymajmy
2nd dotrzymaj dotrzymajcie
3rd niech dotrzyma niech dotrzymają
passive adjectival participle dotrzymany dotrzymana dotrzymane dotrzymani dotrzymane
anterior adverbial participle dotrzymawszy
verbal noun dotrzymanie

Further reading[edit]

  • dotrzymać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dotrzymać in Polish dictionaries at PWN