fíneáil

Irish

Etymology

From Middle English fyn, fyne, from Old French fin, from Medieval Latin finis (“a payment in settlement or tax”) + -áil.

Noun

fíneáil f (genitive singular fíneála, nominative plural fíneálacha)

1. fine (payment for breaking the law)

   Synonym: cáin

2. verbal noun of fíneáil

Declension

Declension of fíneáil

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative fíneáil fíneálacha Vocative a fhíneáil a fhíneálacha Genitive fíneála fíneálacha Dative fíneáil fíneálacha

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an fhíneáil na fíneálacha Genitive na fíneála na bhfíneálacha Dative leis an bhfíneáil don fhíneáil leis na fíneálacha

Verb

fíneáil (present analytic fíneálann, future analytic fíneálfaidh, verbal noun fíneáil, past participle fíneáilte)

1. to fine (issue a fine as punishment)

Conjugation

conjugation of fíneáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	fíneálaim	fíneálann tú; fíneálair†	fíneálann sé, sí	fíneálaimid	fíneálann sibh	fíneálann siad; fíneálaid†	a fhíneálann; a fhíneálas / a bhfíneálann*; a bhfíneálas*	fíneáiltear
	past	d'fhíneáil mé; d'fhíneálas / fhíneáil mé‡; fhíneálas‡	d'fhíneáil tú; d'fhíneálais / fhíneáil tú‡; fhíneálais‡	d'fhíneáil sé, sí / fhíneáil sé, sí‡	d'fhíneálamar; d'fhíneáil muid / fhíneálamar‡; fhíneáil muid‡	d'fhíneáil sibh; d'fhíneálabhair / fhíneáil sibh‡; fhíneálabhair‡	d'fhíneáil siad; d'fhíneáladar / fhíneáil siad; fhíneáladar‡	a d'fhíneáil / ar fhíneáil*	fíneáladh
	past habitual	d'fhíneálainn / fhíneálainn‡; bhfíneálainn‡‡	d'fhíneáilteá / fhíneáilteá‡; bhfíneáilteᇇ	d'fhíneáladh sé, sí / fhíneáladh sé, sí‡; bhfíneáladh sé, s퇇	d'fhíneálaimis; d'fhíneáladh muid / fhíneálaimis‡; fhíneáladh muid‡; bhfíneálaimis‡‡; bhfíneáladh muid‡‡	d'fhíneáladh sibh / fhíneáladh sibh‡; bhfíneáladh sibh‡‡	d'fhíneálaidís; d'fhíneáladh siad / fhíneálaidís‡; fhíneáladh siad‡; bhfíneálaidís‡‡; bhfíneáladh siad‡‡	a d'fhíneáladh / a bhfíneáladh*	d'fhíneáiltí / fhíneáiltí‡; bhfíneáilt퇇
future		fíneálfaidh mé; fíneálfad	fíneálfaidh tú; fíneálfair†	fíneálfaidh sé, sí	fíneálfaimid; fíneálfaidh muid	fíneálfaidh sibh	fíneálfaidh siad; fíneálfaid†	a fhíneálfaidh; a fhíneálfas / a bhfíneálfaidh*; a bhfíneálfas*	fíneálfar
conditional		d'fhíneálfainn / fhíneálfainn‡; bhfíneálfainn‡‡	d'fhíneálfá / fhíneálfá‡; bhfíneálfᇇ	d'fhíneálfadh sé, sí / fhíneálfadh sé, sí‡; bhfíneálfadh sé, s퇇	d'fhíneálfaimis; d'fhíneálfadh muid / fhíneálfaimis‡; fhíneálfadh muid‡; bhfíneálfaimis‡‡; bhfíneálfadh muid‡‡	d'fhíneálfadh sibh / fhíneálfadh sibh‡; bhfíneálfadh sibh‡‡	d'fhíneálfaidís; d'fhíneálfadh siad / fhíneálfaidís‡; fhíneálfadh siad‡; bhfíneálfaidís‡‡; bhfíneálfadh siad‡‡	a d'fhíneálfadh / a bhfíneálfadh*	d'fhíneálfaí / fhíneálfaí‡; bhfíneálfa퇇
subjunctive	present	go bhfíneála mé; go bhfíneálad†	go bhfíneála tú; go bhfíneálair†	go bhfíneála sé, sí	go bhfíneálaimid; go bhfíneála muid	go bhfíneála sibh	go bhfíneála siad; go bhfíneálaid†	—	go bhfíneáiltear
	past	dá bhfíneálainn	dá bhfíneáilteá	dá bhfíneáladh sé, sí	dá bhfíneálaimis; dá bhfíneáladh muid	dá bhfíneáladh sibh	dá bhfíneálaidís; dá bhfíneáladh siad	—	dá bhfíneáiltí
imperative		fíneálaim	fíneáil	fíneáladh sé, sí	fíneálaimis	fíneálaigí; fíneálaidh†	fíneálaidís	—	fíneáiltear
verbal noun		fíneáil
past participle		fíneáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fíneáil	fhíneáil	bhfíneáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fíneáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN