grędzi

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *grǫ̑dь. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡræ̃d͡ʑi/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡræ̃d͡ʑi/

Noun

grędzi nvir pl

1. (anatomy) sternum, breastbone

   Synonyms: hrudzina, mostek

   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 7, 31:

     Ale grødzy bødø Aaronowy y synom gego (pectusculum autem erit Aaron et filiorum eius)

     [Ale grędzi będą Aaronowi i synom jego (pectusculum autem erit Aaron et filiorum eius)]

   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 7, 30:

     Dzyerszecz bødøø w røcze tuk obyeti srzødzy (pro y grødzy, tenebit manibus adipem hostiae et pectusculum)

     [Dzierżeć będą w ręce tuk obiety i grędzi (tenebit manibus adipem hostiae et pectusculum)]

Descendants

• Polish: grędź (rare, obsolete)

Further reading

• Słownik etymologiczny języka polskiego/grąd on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “grędzi”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN