impedico

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: impedicò

Italian[edit]

Verb[edit]

impedico

  1. first-person singular present indicative of impedicare

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ pedica +‎ . Compare Ancient Greek ἐμποδίζω (empodízō).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

impedicō (present infinitive impedicāre); first conjugation, no perfect or supine stem

  1. to fetter
  2. to entangle

Conjugation[edit]

   Conjugation of impedicō (first conjugation, no supine stem, no perfect stem)
indicative singular plural
first second third first second third
active present impedicō impedicās impedicat impedicāmus impedicātis impedicant
imperfect impedicābam impedicābās impedicābat impedicābāmus impedicābātis impedicābant
future impedicābō impedicābis impedicābit impedicābimus impedicābitis impedicābunt
passive present impedicor impedicāris,
impedicāre
impedicātur impedicāmur impedicāminī impedicantur
imperfect impedicābar impedicābāris,
impedicābāre
impedicābātur impedicābāmur impedicābāminī impedicābantur
future impedicābor impedicāberis,
impedicābere
impedicābitur impedicābimur impedicābiminī impedicābuntur
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present impedicem impedicēs impedicet impedicēmus impedicētis impedicent
imperfect impedicārem impedicārēs impedicāret impedicārēmus impedicārētis impedicārent
passive present impedicer impedicēris,
impedicēre
impedicētur impedicēmur impedicēminī impedicentur
imperfect impedicārer impedicārēris,
impedicārēre
impedicārētur impedicārēmur impedicārēminī impedicārentur
imperative singular plural
first second third first second third
active present impedicā impedicāte
future impedicātō impedicātō impedicātōte impedicantō
passive present impedicāre impedicāminī
future impedicātor impedicātor impedicantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives impedicāre impedicārī
participles impedicāns impedicandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
impedicandī impedicandō impedicandum impedicandō

Descendants[edit]

References[edit]

  • impedico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impedico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.