kiwnąć

Polish

Etymology

From kiwać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkiv.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ivnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: kiw‧nąć

Verb

kiwnąć pf (imperfective kiwać)

1. (intransitive) to beckon, to noddle, to bob
2. (intransitive) to waggle, to totter
3. (transitive) to fool

   Synonyms: see Thesaurus:oszukać

4. (reflexive with się) to wobble

Conjugation

Conjugation of kiwnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kiwnąć
future tense	1st	kiwnę			kiwniemy
	2nd	kiwniesz			kiwniecie
	3rd	kiwnie			kiwną
	impersonal	kiwnie się
past tense	1st	kiwnąłem, -(e)m kiwnął	kiwnęłam, -(e)m kiwnęła	kiwnęłom, -(e)m kiwnęło	kiwnęliśmy, -(e)śmy kiwnęli	kiwnęłyśmy, -(e)śmy kiwnęły
	2nd	kiwnąłeś, -(e)ś kiwnął	kiwnęłaś, -(e)ś kiwnęła	kiwnęłoś, -(e)ś kiwnęło	kiwnęliście, -(e)ście kiwnęli	kiwnęłyście, -(e)ście kiwnęły
	3rd	kiwnął	kiwnęła	kiwnęło	kiwnęli	kiwnęły
	impersonal	kiwnięto
conditional	1st	kiwnąłbym, bym kiwnął	kiwnęłabym, bym kiwnęła	kiwnęłobym, bym kiwnęło	kiwnęlibyśmy, byśmy kiwnęli	kiwnęłybyśmy, byśmy kiwnęły
	2nd	kiwnąłbyś, byś kiwnął	kiwnęłabyś, byś kiwnęła	kiwnęłobyś, byś kiwnęło	kiwnęlibyście, byście kiwnęli	kiwnęłybyście, byście kiwnęły
	3rd	kiwnąłby, by kiwnął	kiwnęłaby, by kiwnęła	kiwnęłoby, by kiwnęło	kiwnęliby, by kiwnęli	kiwnęłyby, by kiwnęły
	impersonal	kiwnięto by
imperative	1st	niech kiwnę			kiwnijmy
	2nd	kiwnij			kiwnijcie
	3rd	niech kiwnie			niech kiwną
passive adjectival participle		kiwnięty	kiwnięta	kiwnięte	kiwnięci	kiwnięte
anterior adverbial participle		kiwnąwszy
verbal noun		kiwnięcie

Further reading

• kiwnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kiwnąć in Polish dictionaries at PWN