końcówka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From koniec +‎ -ówka.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kɔɲˈt͡suf.ka/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ufka
  • Syllabification: koń‧ców‧ka

Noun[edit]

końcówka f

  1. end, tip
    Elektryczne szczoteczki do zębów mają wymienne końcówki. ― Electric toothbrushes have replaceable tips.
  2. (chess) endgame
    Synonym: gra końcowa
  3. (linguistics) ending, desinence

Declension[edit]

Declension of końcówka
singular plural
nominative końcówka końcówki
genitive końcówki końcówek
dative końcówce końcówkom
accusative końcówkę końcówki
instrumental końcówką końcówkami
locative końcówce końcówkach
vocative końcówko końcówki

Derived terms[edit]

adjectives

Further reading[edit]

  • końcówka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • końcówka in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=końcówka&oldid=76617761"