marabillar
Jump to navigation
Jump to search
Galician[edit]
Etymology[edit]
From Old Galician-Portuguese maravillar (13th century, Cantigas de Santa Maria): marabilla + -ar.
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
marabillar (first-person singular present marabillo, first-person singular preterite marabillei, past participle marabillado)
- (takes a reflexive pronoun) to marvel, wonder
Conjugation[edit]
Conjugation of marabillar
References[edit]
- “maravillar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “maravil” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “marabillar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “marabillar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.