oblatać

Polish

Etymology

From ob- +‎ latać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈla.tat͡ɕ/
• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: ob‧la‧tać

Verb

oblatać pf (imperfective oblatywać)

1. (transitive, colloquial) to test-fly

Conjugation

Conjugation of oblatać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oblatać
future tense	1st	oblatam			oblatamy
	2nd	oblatasz			oblatacie
	3rd	oblata			oblatają
	impersonal	oblata się
past tense	1st	oblatałem, -(e)m oblatał	oblatałam, -(e)m oblatała	oblatałom, -(e)m oblatało	oblataliśmy, -(e)śmy oblatali	oblatałyśmy, -(e)śmy oblatały
	2nd	oblatałeś, -(e)ś oblatał	oblatałaś, -(e)ś oblatała	oblatałoś, -(e)ś oblatało	oblataliście, -(e)ście oblatali	oblatałyście, -(e)ście oblatały
	3rd	oblatał	oblatała	oblatało	oblatali	oblatały
	impersonal	oblatano
conditional	1st	oblatałbym, bym oblatał	oblatałabym, bym oblatała	oblatałobym, bym oblatało	oblatalibyśmy, byśmy oblatali	oblatałybyśmy, byśmy oblatały
	2nd	oblatałbyś, byś oblatał	oblatałabyś, byś oblatała	oblatałobyś, byś oblatało	oblatalibyście, byście oblatali	oblatałybyście, byście oblatały
	3rd	oblatałby, by oblatał	oblatałaby, by oblatała	oblatałoby, by oblatało	oblataliby, by oblatali	oblatałyby, by oblatały
	impersonal	oblatano by
imperative	1st	niech oblatam			oblatajmy
	2nd	oblataj			oblatajcie
	3rd	niech oblata			niech oblatają
passive adjectival participle		oblatany	oblatana	oblatane	oblatani	oblatane
anterior adverbial participle		oblatawszy
verbal noun		oblatanie

Further reading

• oblatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oblatać in Polish dictionaries at PWN