obrzygać

Polish

Etymology

From ob- +‎ rzygać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbˈʐɨ.ɡat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨɡat͡ɕ
• Syllabification: ob‧rzy‧gać

Verb

obrzygać pf

1. (intransitive, colloquial) to stain something with vomit
2. (reflexive with się, colloquial) to stain oneself with vomit

Conjugation

Conjugation of obrzygać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obrzygać
future tense	1st	obrzygam			obrzygamy
	2nd	obrzygasz			obrzygacie
	3rd	obrzyga			obrzygają
	impersonal	obrzyga się
past tense	1st	obrzygałem, -(e)m obrzygał	obrzygałam, -(e)m obrzygała	obrzygałom, -(e)m obrzygało	obrzygaliśmy, -(e)śmy obrzygali	obrzygałyśmy, -(e)śmy obrzygały
	2nd	obrzygałeś, -(e)ś obrzygał	obrzygałaś, -(e)ś obrzygała	obrzygałoś, -(e)ś obrzygało	obrzygaliście, -(e)ście obrzygali	obrzygałyście, -(e)ście obrzygały
	3rd	obrzygał	obrzygała	obrzygało	obrzygali	obrzygały
	impersonal	obrzygano
conditional	1st	obrzygałbym, bym obrzygał	obrzygałabym, bym obrzygała	obrzygałobym, bym obrzygało	obrzygalibyśmy, byśmy obrzygali	obrzygałybyśmy, byśmy obrzygały
	2nd	obrzygałbyś, byś obrzygał	obrzygałabyś, byś obrzygała	obrzygałobyś, byś obrzygało	obrzygalibyście, byście obrzygali	obrzygałybyście, byście obrzygały
	3rd	obrzygałby, by obrzygał	obrzygałaby, by obrzygała	obrzygałoby, by obrzygało	obrzygaliby, by obrzygali	obrzygałyby, by obrzygały
	impersonal	obrzygano by
imperative	1st	niech obrzygam			obrzygajmy
	2nd	obrzygaj			obrzygajcie
	3rd	niech obrzyga			niech obrzygają
anterior adverbial participle		obrzygawszy
verbal noun		obrzyganie

Further reading

• obrzygać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obrzygać in Polish dictionaries at PWN