odczynić

Polish

Etymology

From od- +‎ czynić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔtˈt͡ʂɨ.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨɲit͡ɕ
• Syllabification: od‧czy‧nić

Verb

odczynić pf (imperfective odczyniać)

1. (transitive, occult) to dispel, to lift (to cancel a supernatural spell or curse)

Conjugation

Conjugation of odczynić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odczynić
future tense	1st	odczynię			odczynimy
	2nd	odczynisz			odczynicie
	3rd	odczyni			odczynią
	impersonal	odczyni się
past tense	1st	odczyniłem, -(e)m odczynił	odczyniłam, -(e)m odczyniła	odczyniłom, -(e)m odczyniło	odczyniliśmy, -(e)śmy odczynili	odczyniłyśmy, -(e)śmy odczyniły
	2nd	odczyniłeś, -(e)ś odczynił	odczyniłaś, -(e)ś odczyniła	odczyniłoś, -(e)ś odczyniło	odczyniliście, -(e)ście odczynili	odczyniłyście, -(e)ście odczyniły
	3rd	odczynił	odczyniła	odczyniło	odczynili	odczyniły
	impersonal	odczyniono
conditional	1st	odczyniłbym, bym odczynił	odczyniłabym, bym odczyniła	odczyniłobym, bym odczyniło	odczynilibyśmy, byśmy odczynili	odczyniłybyśmy, byśmy odczyniły
	2nd	odczyniłbyś, byś odczynił	odczyniłabyś, byś odczyniła	odczyniłobyś, byś odczyniło	odczynilibyście, byście odczynili	odczyniłybyście, byście odczyniły
	3rd	odczyniłby, by odczynił	odczyniłaby, by odczyniła	odczyniłoby, by odczyniło	odczyniliby, by odczynili	odczyniłyby, by odczyniły
	impersonal	odczyniono by
imperative	1st	niech odczynię			odczyńmy
	2nd	odczyń			odczyńcie
	3rd	niech odczyni			niech odczynią
passive adjectival participle		odczyniony	odczyniona	odczynione	odczynieni	odczynione
anterior adverbial participle		odczyniwszy
verbal noun		odczynienie

Derived terms

noun

• odczyn

 

Further reading

• odczynić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odczynić in Polish dictionaries at PWN