omównik
Jump to navigation
Jump to search
See also: omownik
Polish[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
omównik m inan
Declension[edit]
Declension of omównik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | omównik | omówniki |
genitive | omównika | omówników |
dative | omównikowi | omównikom |
accusative | omównik | omówniki |
instrumental | omównikiem | omównikami |
locative | omówniku | omównikach |
vocative | omówniku | omówniki |
Noun[edit]
omównik m pers
Declension[edit]
Declension of omównik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | omównik | omównicy/omówniki (deprecative) |
genitive | omównika | omówników |
dative | omównikowi | omównikom |
accusative | omównika | omówników |
instrumental | omównikiem | omównikami |
locative | omówniku | omównikach |
vocative | omówniku | omównicy |