osławić

Polish

Etymology

From o- +‎ sławić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔsˈwa.vit͡ɕ/
• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: os‧ła‧wić

Verb

osławić pf (imperfective osławiać)

1. (transitive, archaic) to defame, to slander, to vilify (to make someone ill-famed)

   Synonyms: see Thesaurus:obrażać

   Synonyms: obmówić, zniesławić

2. (reflexive with się, archaic) to be ill-famed

Conjugation

Conjugation of osławić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		osławić
future tense	1st	osławię			osławimy
	2nd	osławisz			osławicie
	3rd	osławi			osławią
	impersonal	osławi się
past tense	1st	osławiłem, -(e)m osławił	osławiłam, -(e)m osławiła	osławiłom, -(e)m osławiło	osławiliśmy, -(e)śmy osławili	osławiłyśmy, -(e)śmy osławiły
	2nd	osławiłeś, -(e)ś osławił	osławiłaś, -(e)ś osławiła	osławiłoś, -(e)ś osławiło	osławiliście, -(e)ście osławili	osławiłyście, -(e)ście osławiły
	3rd	osławił	osławiła	osławiło	osławili	osławiły
	impersonal	osławiono
conditional	1st	osławiłbym, bym osławił	osławiłabym, bym osławiła	osławiłobym, bym osławiło	osławilibyśmy, byśmy osławili	osławiłybyśmy, byśmy osławiły
	2nd	osławiłbyś, byś osławił	osławiłabyś, byś osławiła	osławiłobyś, byś osławiło	osławilibyście, byście osławili	osławiłybyście, byście osławiły
	3rd	osławiłby, by osławił	osławiłaby, by osławiła	osławiłoby, by osławiło	osławiliby, by osławili	osławiłyby, by osławiły
	impersonal	osławiono by
imperative	1st	niech osławię			osławmy
	2nd	osław			osławcie
	3rd	niech osławi			niech osławią
passive adjectival participle		osławiony	osławiona	osławione	osławieni	osławione
anterior adverbial participle		osławiwszy
verbal noun		osławienie

Derived terms

adjective

• osławiony

 

Further reading

• osławić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osławić in Polish dictionaries at PWN