ostrzyc

See also: ostrzyć

Polish[edit]

From o- +‎ strzyc.

ostrzyc pf (imperfective ostrzygać)

(transitive) to shear (e.g. wool), to cut (e.g. hair), to clip, to trim
Synonym: postrzyc
(reflexive with się) to shear oneself, to cut one's own hair
(reflexive with się) to get a haircut

Conjugation of ostrzyc pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ostrzyc
future tense	1^st	ostrzygę			ostrzyżemy
	2^nd	ostrzyżesz			ostrzyżecie
	3^rd	ostrzyże			ostrzygą
	impersonal	ostrzyże się
past tense	1^st	ostrzygłem, -(e)m ostrzygł	ostrzygłam, -(e)m ostrzygła	ostrzygłom, -(e)m ostrzygło	ostrzygliśmy, -(e)śmy ostrzygli	ostrzygłyśmy, -(e)śmy ostrzygły
	2^nd	ostrzygłeś, -(e)ś ostrzygł	ostrzygłaś, -(e)ś ostrzygła	ostrzygłoś, -(e)ś ostrzygło	ostrzygliście, -(e)ście ostrzygli	ostrzygłyście, -(e)ście ostrzygły
	3^rd	ostrzygł	ostrzygła	ostrzygło	ostrzygli	ostrzygły
	impersonal	ostrzyżono
conditional	1^st	ostrzygłbym, bym ostrzygł	ostrzygłabym, bym ostrzygła	ostrzygłobym, bym ostrzygło	ostrzyglibyśmy, byśmy ostrzygli	ostrzygłybyśmy, byśmy ostrzygły
	2^nd	ostrzygłbyś, byś ostrzygł	ostrzygłabyś, byś ostrzygła	ostrzygłobyś, byś ostrzygło	ostrzyglibyście, byście ostrzygli	ostrzygłybyście, byście ostrzygły
	3^rd	ostrzygłby, by ostrzygł	ostrzygłaby, by ostrzygła	ostrzygłoby, by ostrzygło	ostrzygliby, by ostrzygli	ostrzygłyby, by ostrzygły
	impersonal	ostrzyżono by
imperative	1^st	niech ostrzygę			ostrzyżmy
	2^nd	ostrzyż			ostrzyżcie
	3^rd	niech ostrzyże			niech ostrzygą
passive adjectival participle		ostrzyżony	ostrzyżona	ostrzyżone	ostrzyżeni	ostrzyżone
anterior adverbial participle		ostrzygłszy
verbal noun		ostrzyżenie

See the etymology of the corresponding lemma form.

ostrzyc f