perfidiosus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From perfidia (perfidy) +‎ -ōsus (-ous), from perfidus (faithless) +‎ -ia (-ness), from per (through) + fidēs (trust), from Proto-Indo-European *per + Proto-Italic *feiðos from root *bʰeydʰ-.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

perfidiōsus (feminine perfidiōsa, neuter perfidiōsum, comparative perfidiōsior); first/second-declension adjective

  1. treacherous, perfidious

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative perfidiōsus perfidiōsa perfidiōsum perfidiōsī perfidiōsae perfidiōsa
Genitive perfidiōsī perfidiōsae perfidiōsī perfidiōsōrum perfidiōsārum perfidiōsōrum
Dative perfidiōsō perfidiōsō perfidiōsīs
Accusative perfidiōsum perfidiōsam perfidiōsum perfidiōsōs perfidiōsās perfidiōsa
Ablative perfidiōsō perfidiōsā perfidiōsō perfidiōsīs
Vocative perfidiōse perfidiōsa perfidiōsum perfidiōsī perfidiōsae perfidiōsa

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: perfidious

References[edit]

  • perfidiosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • perfidiosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • perfidiosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 1146.
  • perfidiosus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung, column 1589