persoona
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
persoona
- (grammar) person, grammatical person (linguistic category used to distinguish between the speaker of an utterance and those to whom or about whom he is speaking)
- personality
- (rare) person (human being; individual)
Declension[edit]
Inflection of persoona (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | persoona | persoonat | ||
genitive | persoonan | persoonien | ||
partitive | persoonaa | persoonia | ||
illative | persoonaan | persooniin | ||
singular | plural | |||
nominative | persoona | persoonat | ||
accusative | nom. | persoona | persoonat | |
gen. | persoonan | |||
genitive | persoonan | persoonien persoonainrare | ||
partitive | persoonaa | persoonia | ||
inessive | persoonassa | persoonissa | ||
elative | persoonasta | persoonista | ||
illative | persoonaan | persooniin | ||
adessive | persoonalla | persoonilla | ||
ablative | persoonalta | persoonilta | ||
allative | persoonalle | persoonille | ||
essive | persoonana | persoonina | ||
translative | persoonaksi | persooniksi | ||
abessive | persoonatta | persoonitta | ||
instructive | — | persoonin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms[edit]
- (grammatical person): kieliopillinen persoona
- (personality): persoonallisuus
- (human being): henkilö
Derived terms[edit]
compounds
Further reading[edit]
- “persoona”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03