podupaść

Polish

Etymology

From pod- +‎ upaść.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔdˈu.paɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -upaɕt͡ɕ
• Syllabification: pod‧u‧paść

Verb

podupaść pf (imperfective podupadać)

1. (intransitive) to languish, to lapse, to decline

Conjugation

Conjugation of podupaść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podupaść
future tense	1st	podupadnę			podupadniemy
	2nd	podupadniesz			podupadniecie
	3rd	podupadnie			podupadną
	impersonal	podupadnie się
past tense	1st	podupadłem, -(e)m podupadł	podupadłam, -(e)m podupadła	podupadłom, -(e)m podupadło	podupadliśmy, -(e)śmy podupadli	podupadłyśmy, -(e)śmy podupadły
	2nd	podupadłeś, -(e)ś podupadł	podupadłaś, -(e)ś podupadła	podupadłoś, -(e)ś podupadło	podupadliście, -(e)ście podupadli	podupadłyście, -(e)ście podupadły
	3rd	podupadł	podupadła	podupadło	podupadli	podupadły
	impersonal	podupadnięto
conditional	1st	podupadłbym, bym podupadł	podupadłabym, bym podupadła	podupadłobym, bym podupadło	podupadlibyśmy, byśmy podupadli	podupadłybyśmy, byśmy podupadły
	2nd	podupadłbyś, byś podupadł	podupadłabyś, byś podupadła	podupadłobyś, byś podupadło	podupadlibyście, byście podupadli	podupadłybyście, byście podupadły
	3rd	podupadłby, by podupadł	podupadłaby, by podupadła	podupadłoby, by podupadło	podupadliby, by podupadli	podupadłyby, by podupadły
	impersonal	podupadnięto by
imperative	1st	niech podupadnę			podupadnijmy
	2nd	podupadnij			podupadnijcie
	3rd	niech podupadnie			niech podupadną
anterior adverbial participle		podupadłszy
verbal noun		podupadnięcie

Further reading

• podupaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podupaść in Polish dictionaries at PWN