poobcinać

Polish

Etymology

From po- +‎ obcinać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ɔpˈt͡ɕi.nat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -inat͡ɕ
• Syllabification: po‧ob‧ci‧nać

Verb

poobcinać pf

1. (transitive) to cut many things, to trim many things

Conjugation

Conjugation of poobcinać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poobcinać
future tense	1st	poobcinam			poobcinamy
	2nd	poobcinasz			poobcinacie
	3rd	poobcina			poobcinają
	impersonal	poobcina się
past tense	1st	poobcinałem, -(e)m poobcinał	poobcinałam, -(e)m poobcinała	poobcinałom, -(e)m poobcinało	poobcinaliśmy, -(e)śmy poobcinali	poobcinałyśmy, -(e)śmy poobcinały
	2nd	poobcinałeś, -(e)ś poobcinał	poobcinałaś, -(e)ś poobcinała	poobcinałoś, -(e)ś poobcinało	poobcinaliście, -(e)ście poobcinali	poobcinałyście, -(e)ście poobcinały
	3rd	poobcinał	poobcinała	poobcinało	poobcinali	poobcinały
	impersonal	poobcinano
conditional	1st	poobcinałbym, bym poobcinał	poobcinałabym, bym poobcinała	poobcinałobym, bym poobcinało	poobcinalibyśmy, byśmy poobcinali	poobcinałybyśmy, byśmy poobcinały
	2nd	poobcinałbyś, byś poobcinał	poobcinałabyś, byś poobcinała	poobcinałobyś, byś poobcinało	poobcinalibyście, byście poobcinali	poobcinałybyście, byście poobcinały
	3rd	poobcinałby, by poobcinał	poobcinałaby, by poobcinała	poobcinałoby, by poobcinało	poobcinaliby, by poobcinali	poobcinałyby, by poobcinały
	impersonal	poobcinano by
imperative	1st	niech poobcinam			poobcinajmy
	2nd	poobcinaj			poobcinajcie
	3rd	niech poobcina			niech poobcinają
passive adjectival participle		poobcinany	poobcinana	poobcinane	poobcinani	poobcinane
anterior adverbial participle		poobcinawszy
verbal noun		poobcinanie

Further reading

• poobcinać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poobcinać in Polish dictionaries at PWN