poprosić

Polish

Etymology

From po- +‎ prosić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈprɔ.ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɕit͡ɕ
• Syllabification: po‧pro‧sić

Verb

poprosić pf (imperfective prosić)

1. (transitive) to ask somebody

Conjugation

Conjugation of poprosić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poprosić
future tense	1st	poproszę			poprosimy
	2nd	poprosisz			poprosicie
	3rd	poprosi			poproszą
	impersonal	poprosi się
past tense	1st	poprosiłem, -(e)m poprosił	poprosiłam, -(e)m poprosiła	poprosiłom, -(e)m poprosiło	poprosiliśmy, -(e)śmy poprosili	poprosiłyśmy, -(e)śmy poprosiły
	2nd	poprosiłeś, -(e)ś poprosił	poprosiłaś, -(e)ś poprosiła	poprosiłoś, -(e)ś poprosiło	poprosiliście, -(e)ście poprosili	poprosiłyście, -(e)ście poprosiły
	3rd	poprosił	poprosiła	poprosiło	poprosili	poprosiły
	impersonal	poproszono
conditional	1st	poprosiłbym, bym poprosił	poprosiłabym, bym poprosiła	poprosiłobym, bym poprosiło	poprosilibyśmy, byśmy poprosili	poprosiłybyśmy, byśmy poprosiły
	2nd	poprosiłbyś, byś poprosił	poprosiłabyś, byś poprosiła	poprosiłobyś, byś poprosiło	poprosilibyście, byście poprosili	poprosiłybyście, byście poprosiły
	3rd	poprosiłby, by poprosił	poprosiłaby, by poprosiła	poprosiłoby, by poprosiło	poprosiliby, by poprosili	poprosiłyby, by poprosiły
	impersonal	poproszono by
imperative	1st	niech poproszę			poprośmy
	2nd	poproś			poproście
	3rd	niech poprosi			niech poproszą
passive adjectival participle		poproszony	poproszona	poproszone	poproszeni	poproszone
anterior adverbial participle		poprosiwszy
verbal noun		poproszenie

Further reading

• poprosić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poprosić in Polish dictionaries at PWN