postrzelić

Polish[edit]

From po- +‎ strzelić.

postrzelić pf

(transitive) to shoot; to hurt through firing a projectile from a firearm at someone or something
(reflexive with się) to shoot oneself; to hurt oneself with a firearm
(reflexive with się) to shoot one another; to hurt one another with firearms

Conjugation of postrzelić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		postrzelić
future tense	1^st	postrzelę			postrzelimy
	2^nd	postrzelisz			postrzelicie
	3^rd	postrzeli			postrzelą
	impersonal	postrzeli się
past tense	1^st	postrzeliłem, -(e)m postrzelił	postrzeliłam, -(e)m postrzeliła	postrzeliłom, -(e)m postrzeliło	postrzeliliśmy, -(e)śmy postrzelili	postrzeliłyśmy, -(e)śmy postrzeliły
	2^nd	postrzeliłeś, -(e)ś postrzelił	postrzeliłaś, -(e)ś postrzeliła	postrzeliłoś, -(e)ś postrzeliło	postrzeliliście, -(e)ście postrzelili	postrzeliłyście, -(e)ście postrzeliły
	3^rd	postrzelił	postrzeliła	postrzeliło	postrzelili	postrzeliły
	impersonal	postrzelono
conditional	1^st	postrzeliłbym, bym postrzelił	postrzeliłabym, bym postrzeliła	postrzeliłobym, bym postrzeliło	postrzelilibyśmy, byśmy postrzelili	postrzeliłybyśmy, byśmy postrzeliły
	2^nd	postrzeliłbyś, byś postrzelił	postrzeliłabyś, byś postrzeliła	postrzeliłobyś, byś postrzeliło	postrzelilibyście, byście postrzelili	postrzeliłybyście, byście postrzeliły
	3^rd	postrzeliłby, by postrzelił	postrzeliłaby, by postrzeliła	postrzeliłoby, by postrzeliło	postrzeliliby, by postrzelili	postrzeliłyby, by postrzeliły
	impersonal	postrzelono by
imperative	1^st	niech postrzelę			postrzelmy
	2^nd	postrzel			postrzelcie
	3^rd	niech postrzeli			niech postrzelą
passive adjectival participle		postrzelony	postrzelona	postrzelone	postrzeleni	postrzelone
anterior adverbial participle		postrzeliwszy
verbal noun		postrzelenie

adjective

nouns