poterać

Polish

Alternative forms

• potyrać

Etymology

From po- +‎ terać. First attested in 1593.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈtɛ.rat͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈte.rat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛrat͡ɕ
• Syllabification: po‧te‧rać

Verb

poterać impf or pf

1. (transitive, obsolete, literary) to destroy, to ruin, to lay waste to
2. (transitive, Middle Polish) to waste, to squander
3. (reflexive with się, obsolete, literary) to be destroyed, to be ruined

Conjugation

Imperfective:

Conjugation of poterać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poterać
present tense	1st	poteram			poteramy
	2nd	poterasz			poteracie
	3rd	potera			poterają
	impersonal	potera się
past tense	1st	poterałem, -(e)m poterał	poterałam, -(e)m poterała	poterałom, -(e)m poterało	poteraliśmy, -(e)śmy poterali	poterałyśmy, -(e)śmy poterały
	2nd	poterałeś, -(e)ś poterał	poterałaś, -(e)ś poterała	poterałoś, -(e)ś poterało	poteraliście, -(e)ście poterali	poterałyście, -(e)ście poterały
	3rd	poterał	poterała	poterało	poterali	poterały
	impersonal	poterano
future tense	1st	będę poterał, będę poterać	będę poterała, będę poterać	będę poterało, będę poterać	będziemy poterali, będziemy poterać	będziemy poterały, będziemy poterać
	2nd	będziesz poterał, będziesz poterać	będziesz poterała, będziesz poterać	będziesz poterało, będziesz poterać	będziecie poterali, będziecie poterać	będziecie poterały, będziecie poterać
	3rd	będzie poterał, będzie poterać	będzie poterała, będzie poterać	będzie poterało, będzie poterać	będą poterali, będą poterać	będą poterały, będą poterać
	impersonal	będzie poterać się
conditional	1st	poterałbym, bym poterał	poterałabym, bym poterała	poterałobym, bym poterało	poteralibyśmy, byśmy poterali	poterałybyśmy, byśmy poterały
	2nd	poterałbyś, byś poterał	poterałabyś, byś poterała	poterałobyś, byś poterało	poteralibyście, byście poterali	poterałybyście, byście poterały
	3rd	poterałby, by poterał	poterałaby, by poterała	poterałoby, by poterało	poteraliby, by poterali	poterałyby, by poterały
	impersonal	poterano by
imperative	1st	niech poteram			poterajmy
	2nd	poteraj			poterajcie
	3rd	niech potera			niech poterają
active adjectival participle		poterający	poterająca	poterające	poterający	poterające
passive adjectival participle		poterany	poterana	poterane	poterani	poterane
contemporary adverbial participle		poterając
verbal noun		poteranie

Perfective:

Conjugation of poterać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poterać
future tense	1st	poteram			poteramy
	2nd	poterasz			poteracie
	3rd	potera			poterają
	impersonal	potera się
past tense	1st	poterałem, -(e)m poterał	poterałam, -(e)m poterała	poterałom, -(e)m poterało	poteraliśmy, -(e)śmy poterali	poterałyśmy, -(e)śmy poterały
	2nd	poterałeś, -(e)ś poterał	poterałaś, -(e)ś poterała	poterałoś, -(e)ś poterało	poteraliście, -(e)ście poterali	poterałyście, -(e)ście poterały
	3rd	poterał	poterała	poterało	poterali	poterały
	impersonal	poterano
conditional	1st	poterałbym, bym poterał	poterałabym, bym poterała	poterałobym, bym poterało	poteralibyśmy, byśmy poterali	poterałybyśmy, byśmy poterały
	2nd	poterałbyś, byś poterał	poterałabyś, byś poterała	poterałobyś, byś poterało	poteralibyście, byście poterali	poterałybyście, byście poterały
	3rd	poterałby, by poterał	poterałaby, by poterała	poterałoby, by poterało	poteraliby, by poterali	poterałyby, by poterały
	impersonal	poterano by
imperative	1st	niech poteram			poterajmy
	2nd	poteraj			poterajcie
	3rd	niech potera			niech poterają
passive adjectival participle		poterany	poterana	poterane	poterani	poterane
anterior adverbial participle		poterawszy
verbal noun		poteranie

Further reading

• poterać in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “poterać się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (07.01.2020) “POTERAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “poterać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “poterać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “poterać”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 804
• poterać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego