praecingens
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present participle of praecingō
Participle[edit]
praecingēns (genitive praecingentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | praecingēns | praecingentēs | praecingentia | ||
Genitive | praecingentis | praecingentium | |||
Dative | praecingentī | praecingentibus | |||
Accusative | praecingentem | praecingēns | praecingentēs praecingentīs |
praecingentia | |
Ablative | praecingente praecingentī1 |
praecingentibus | |||
Vocative | praecingēns | praecingentēs | praecingentia |
1When used purely as an adjective.