praecingo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From prae- +‎ cingo.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

praecingō (present infinitive praecingere, perfect active praecīnxī, supine praecīnctum); third conjugation

  1. to gird about
  2. to surround or encircle

Conjugation[edit]

   Conjugation of praecingō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present praecingō praecingis praecingit praecingimus praecingitis praecingunt
imperfect praecingēbam praecingēbās praecingēbat praecingēbāmus praecingēbātis praecingēbant
future praecingam praecingēs praecinget praecingēmus praecingētis praecingent
perfect praecīnxī praecīnxistī praecīnxit praecīnximus praecīnxistis praecīnxērunt,
praecīnxēre
pluperfect praecīnxeram praecīnxerās praecīnxerat praecīnxerāmus praecīnxerātis praecīnxerant
future perfect praecīnxerō praecīnxeris praecīnxerit praecīnxerimus praecīnxeritis praecīnxerint
passive present praecingor praecingeris,
praecingere
praecingitur praecingimur praecingiminī praecinguntur
imperfect praecingēbar praecingēbāris,
praecingēbāre
praecingēbātur praecingēbāmur praecingēbāminī praecingēbantur
future praecingar praecingēris,
praecingēre
praecingētur praecingēmur praecingēminī praecingentur
perfect praecīnctus + present active indicative of sum
pluperfect praecīnctus + imperfect active indicative of sum
future perfect praecīnctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present praecingam praecingās praecingat praecingāmus praecingātis praecingant
imperfect praecingerem praecingerēs praecingeret praecingerēmus praecingerētis praecingerent
perfect praecīnxerim praecīnxerīs praecīnxerit praecīnxerīmus praecīnxerītis praecīnxerint
pluperfect praecīnxissem praecīnxissēs praecīnxisset praecīnxissēmus praecīnxissētis praecīnxissent
passive present praecingar praecingāris,
praecingāre
praecingātur praecingāmur praecingāminī praecingantur
imperfect praecingerer praecingerēris,
praecingerēre
praecingerētur praecingerēmur praecingerēminī praecingerentur
perfect praecīnctus + present active subjunctive of sum
pluperfect praecīnctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present praecinge praecingite
future praecingitō praecingitō praecingitōte praecinguntō
passive present praecingere praecingiminī
future praecingitor praecingitor praecinguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives praecingere praecīnxisse praecīnctūrum esse praecingī praecīnctum esse praecīnctum īrī
participles praecingēns praecīnctūrus praecīnctus praecingendus,
praecingundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
praecingendī praecingendō praecingendum praecingendō praecīnctum praecīnctū

References[edit]

  • praecingo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praecingo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praecingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.