przybyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From przy- +‎ być. First attested in 1535.[1] Compare Czech přibýt, Kashubian przëbëc, Masurian prżibicz, Russian прибы́ть (pribýtʹ), and Silesian przibyć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈpʂɨ.bɨt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈpʂɨ.bɨt͡ɕ/, /ˈpr̝ɨ.bɨt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨbɨt͡ɕ
  • Syllabification: przy‧być

Verb[edit]

przybyć pf (imperfective przybywać)

  1. (intransitive, literary) to arrive (to begin to be somewhere)
  2. (intransitive, chiefly impersonal) to come (to appear by increasing in number or quantity) [+genitive = what is coming], [+dative = for whom]
    Synonym: ubyć
  3. (Middle Polish, intransitive) to happen; to ensue
  4. (Middle Polish, intransitive) to enlarge, to multiply; to contribute
  5. (Middle Polish, intransitive) to get better
  6. (Middle Polish, reflexive with się) to arrive

Conjugation[edit]

Conjugation of przybyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przybyć
future tense 1st przybędę przybędziemy
2nd przybędziesz przybędziecie
3rd przybędzie przybędą
impersonal przybędzie się
past tense 1st przybyłem,
-(e)m przybył
przybyłam,
-(e)m przybyła
przybyłom,
-(e)m przybyło
przybyliśmy,
-(e)śmy przybyli
przybyłyśmy,
-(e)śmy przybyły
2nd przybyłeś,
-(e)ś przybył
przybyłaś,
-(e)ś przybyła
przybyłoś,
-(e)ś przybyło
przybyliście,
-(e)ście przybyli
przybyłyście,
-(e)ście przybyły
3rd przybył przybyła przybyło przybyli przybyły
impersonal przybyto
conditional 1st przybyłbym,
bym przybył
przybyłabym,
bym przybyła
przybyłobym,
bym przybyło
przybylibyśmy,
byśmy przybyli
przybyłybyśmy,
byśmy przybyły
2nd przybyłbyś,
byś przybył
przybyłabyś,
byś przybyła
przybyłobyś,
byś przybyło
przybylibyście,
byście przybyli
przybyłybyście,
byście przybyły
3rd przybyłby,
by przybył
przybyłaby,
by przybyła
przybyłoby,
by przybyło
przybyliby,
by przybyli
przybyłyby,
by przybyły
impersonal przybyto by
imperative 1st niech przybędę przybądźmy
2nd przybądź przybądźcie
3rd niech przybędzie niech przybędą
anterior adverbial participle przybywszy
verbal noun przybycie

Derived terms[edit]

adjectives
nouns
verbs

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), przybyć is one of the most used words in Polish, appearing 7 times in scientific texts, 77 times in news, 4 times in essays, 5 times in fiction, and 6 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 99 times, making it the 638th most common word in a corpus of 500,000 words.[2]

References[edit]

  1. ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przybyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  2. ^ Ida Kurcz (1990) “przybyć”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 464

Further reading[edit]

  • przybyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przybyć in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przybyć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • PRZYBYĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 23.02.2015
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przybyć”, in Słownik języka polskiego[2]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “przybyć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przybyć”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 265
  • przybyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “przybyć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)