przynęcić
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From przy- + nęcić. First attested in 1568.[1] Compare Kashubian przënãcëc.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /pʂɨˈnɛɲ.t͡ɕit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pʂɨˈnɛ̃.t͡ɕit͡ɕ/, /pr̝ɨˈnɛ̃.t͡ɕit͡ɕ/
- Rhymes: -ɛɲt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: przy‧nę‧cić
Verb[edit]
przynęcić pf (imperfective przynęcać)
- (transitive) to lure (to place bait to lure animals to be caught) [+instrumental = with what]
- (transitive) to lure (to entice someone to something) [+instrumental = with what]
- Synonyms: przyciągnąć, skusić, zanęcić, zwabić
- (transitive, Middle Polish) to entice someone to leave
Conjugation[edit]
Derived terms[edit]
nouns
References[edit]
Further reading[edit]
- przynęcić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- przynęcić in Polish dictionaries at PWN
- Paweł Kupiszewski (03.12.2020) “PRZYNĘCIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przynęcić”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przynęcić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przynęcić”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 330
- przynęcić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego