przyuczyć

Polish

Etymology

From przy- +‎ uczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨˈu.t͡ʂɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
• Syllabification: przy‧u‧czyć

Verb

przyuczyć pf (imperfective przyuczać)

1. (transitive) to train, to teach, to show the ropes
2. (transitive) to develop a habit by teaching
3. (reflexive with się) to train oneself
4. (reflexive with się) to develop a habit by teaching oneself

Conjugation

Conjugation of przyuczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyuczyć
future tense	1st	przyuczę			przyuczymy
	2nd	przyuczysz			przyuczycie
	3rd	przyuczy			przyuczą
	impersonal	przyuczy się
past tense	1st	przyuczyłem, -(e)m przyuczył	przyuczyłam, -(e)m przyuczyła	przyuczyłom, -(e)m przyuczyło	przyuczyliśmy, -(e)śmy przyuczyli	przyuczyłyśmy, -(e)śmy przyuczyły
	2nd	przyuczyłeś, -(e)ś przyuczył	przyuczyłaś, -(e)ś przyuczyła	przyuczyłoś, -(e)ś przyuczyło	przyuczyliście, -(e)ście przyuczyli	przyuczyłyście, -(e)ście przyuczyły
	3rd	przyuczył	przyuczyła	przyuczyło	przyuczyli	przyuczyły
	impersonal	przyuczono
conditional	1st	przyuczyłbym, bym przyuczył	przyuczyłabym, bym przyuczyła	przyuczyłobym, bym przyuczyło	przyuczylibyśmy, byśmy przyuczyli	przyuczyłybyśmy, byśmy przyuczyły
	2nd	przyuczyłbyś, byś przyuczył	przyuczyłabyś, byś przyuczyła	przyuczyłobyś, byś przyuczyło	przyuczylibyście, byście przyuczyli	przyuczyłybyście, byście przyuczyły
	3rd	przyuczyłby, by przyuczył	przyuczyłaby, by przyuczyła	przyuczyłoby, by przyuczyło	przyuczyliby, by przyuczyli	przyuczyłyby, by przyuczyły
	impersonal	przyuczono by
imperative	1st	niech przyuczę			przyuczmy
	2nd	przyucz			przyuczcie
	3rd	niech przyuczy			niech przyuczą
passive adjectival participle		przyuczony	przyuczona	przyuczone	przyuczeni	przyuczone
anterior adverbial participle		przyuczywszy
verbal noun		przyuczenie

Further reading

• przyuczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przyuczyć in Polish dictionaries at PWN