rozdąć

See also: rozdać

Polish

Etymology

From roz- +‎ dąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔz.dɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔzdɔɲt͡ɕ
• Syllabification: roz‧dąć

Verb

rozdąć pf (imperfective rozdymać)

1. (transitive) to distend, to inflate (to extend or expand, as from internal pressure)
2. (transitive) to exaggerate, to magnify (to make someone or something appear greater or more important than it is)
3. (reflexive with się) to get distended

Conjugation

Conjugation of rozdąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozdąć
future tense	1st	rozdmę			rozdmiemy
	2nd	rozdmiesz			rozdmiecie
	3rd	rozdmie			rozdmą
	impersonal	rozdmie się
past tense	1st	rozdąłem, -(e)m rozdął	rozdęłam, -(e)m rozdęła	rozdęłom, -(e)m rozdęło	rozdęliśmy, -(e)śmy rozdęli	rozdęłyśmy, -(e)śmy rozdęły
	2nd	rozdąłeś, -(e)ś rozdął	rozdęłaś, -(e)ś rozdęła	rozdęłoś, -(e)ś rozdęło	rozdęliście, -(e)ście rozdęli	rozdęłyście, -(e)ście rozdęły
	3rd	rozdął	rozdęła	rozdęło	rozdęli	rozdęły
	impersonal	rozdęto
conditional	1st	rozdąłbym, bym rozdął	rozdęłabym, bym rozdęła	rozdęłobym, bym rozdęło	rozdęlibyśmy, byśmy rozdęli	rozdęłybyśmy, byśmy rozdęły
	2nd	rozdąłbyś, byś rozdął	rozdęłabyś, byś rozdęła	rozdęłobyś, byś rozdęło	rozdęlibyście, byście rozdęli	rozdęłybyście, byście rozdęły
	3rd	rozdąłby, by rozdął	rozdęłaby, by rozdęła	rozdęłoby, by rozdęło	rozdęliby, by rozdęli	rozdęłyby, by rozdęły
	impersonal	rozdęto by
imperative	1st	niech rozdmę			rozdmijmy
	2nd	rozdmij			rozdmijcie
	3rd	niech rozdmie			niech rozdmą
passive adjectival participle		rozdęty	rozdęta	rozdęte	rozdęci	rozdęte
anterior adverbial participle		rozdąwszy
verbal noun		rozdęcie

Derived terms

noun

• rozdęcie

 

Further reading

• rozdąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozdąć in Polish dictionaries at PWN