rozgałęzić

Polish

Etymology

From roz- +‎ gałąź +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.ɡaˈwɛɲ.ʑit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛɲʑit͡ɕ
• Syllabification: roz‧ga‧łę‧zić

Verb

rozgałęzić pf (imperfective rozgałęziać)

1. (transitive) to branch, to split
2. (reflexive with się) to branch out, to branch off, to fork, to bifurcate

Conjugation

Conjugation of rozgałęzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozgałęzić
future tense	1st	rozgałęzię			rozgałęzimy
	2nd	rozgałęzisz			rozgałęzicie
	3rd	rozgałęzi			rozgałęzią
	impersonal	rozgałęzi się
past tense	1st	rozgałęziłem, -(e)m rozgałęził	rozgałęziłam, -(e)m rozgałęziła	rozgałęziłom, -(e)m rozgałęziło	rozgałęziliśmy, -(e)śmy rozgałęzili	rozgałęziłyśmy, -(e)śmy rozgałęziły
	2nd	rozgałęziłeś, -(e)ś rozgałęził	rozgałęziłaś, -(e)ś rozgałęziła	rozgałęziłoś, -(e)ś rozgałęziło	rozgałęziliście, -(e)ście rozgałęzili	rozgałęziłyście, -(e)ście rozgałęziły
	3rd	rozgałęził	rozgałęziła	rozgałęziło	rozgałęzili	rozgałęziły
	impersonal	rozgałęziono
conditional	1st	rozgałęziłbym, bym rozgałęził	rozgałęziłabym, bym rozgałęziła	rozgałęziłobym, bym rozgałęziło	rozgałęzilibyśmy, byśmy rozgałęzili	rozgałęziłybyśmy, byśmy rozgałęziły
	2nd	rozgałęziłbyś, byś rozgałęził	rozgałęziłabyś, byś rozgałęziła	rozgałęziłobyś, byś rozgałęziło	rozgałęzilibyście, byście rozgałęzili	rozgałęziłybyście, byście rozgałęziły
	3rd	rozgałęziłby, by rozgałęził	rozgałęziłaby, by rozgałęziła	rozgałęziłoby, by rozgałęziło	rozgałęziliby, by rozgałęzili	rozgałęziłyby, by rozgałęziły
	impersonal	rozgałęziono by
imperative	1st	niech rozgałęzię			rozgałęźmy
	2nd	rozgałęź			rozgałęźcie
	3rd	niech rozgałęzi			niech rozgałęzią
passive adjectival participle		rozgałęziony	rozgałęziona	rozgałęzione	rozgałęzieni	rozgałęzione
anterior adverbial participle		rozgałęziwszy
verbal noun		rozgałęzienie

Further reading

• rozgałęzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozgałęzić in Polish dictionaries at PWN