rozstroić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From roz- +‎ stroić.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /rɔsˈstrɔ.it͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧stro‧ić

Verb[edit]

rozstroić pf (imperfective rozstrajać)

  1. (transitive) to unsettle, to unnerve
  2. (transitive, music) to detune (e.g. a musical instrument)
  3. (reflexive with się, music) to go out of tune, to go flat

Conjugation[edit]

Conjugation of rozstroić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozstroić
future tense 1st rozstroję rozstroimy
2nd rozstroisz rozstroicie
3rd rozstroi rozstroją
impersonal rozstroi się
past tense 1st rozstroiłem,
-(e)m rozstroił
rozstroiłam,
-(e)m rozstroiła
rozstroiłom,
-(e)m rozstroiło
rozstroiliśmy,
-(e)śmy rozstroili
rozstroiłyśmy,
-(e)śmy rozstroiły
2nd rozstroiłeś,
-(e)ś rozstroił
rozstroiłaś,
-(e)ś rozstroiła
rozstroiłoś,
-(e)ś rozstroiło
rozstroiliście,
-(e)ście rozstroili
rozstroiłyście,
-(e)ście rozstroiły
3rd rozstroił rozstroiła rozstroiło rozstroili rozstroiły
impersonal rozstrojono
conditional 1st rozstroiłbym,
bym rozstroił
rozstroiłabym,
bym rozstroiła
rozstroiłobym,
bym rozstroiło
rozstroilibyśmy,
byśmy rozstroili
rozstroiłybyśmy,
byśmy rozstroiły
2nd rozstroiłbyś,
byś rozstroił
rozstroiłabyś,
byś rozstroiła
rozstroiłobyś,
byś rozstroiło
rozstroilibyście,
byście rozstroili
rozstroiłybyście,
byście rozstroiły
3rd rozstroiłby,
by rozstroił
rozstroiłaby,
by rozstroiła
rozstroiłoby,
by rozstroiło
rozstroiliby,
by rozstroili
rozstroiłyby,
by rozstroiły
impersonal rozstrojono by
imperative 1st niech rozstroję rozstrójmy
2nd rozstrój rozstrójcie
3rd niech rozstroi niech rozstroją
passive adjectival participle rozstrojony rozstrojona rozstrojone rozstrojeni rozstrojone
anterior adverbial participle rozstroiwszy
verbal noun rozstrojenie

Further reading[edit]

  • rozstroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozstroić in Polish dictionaries at PWN