skitrać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From s- +‎ kitrać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈskit.rat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -itrat͡ɕ
  • Syllabification: skit‧rać

Verb[edit]

skitrać pf (imperfective kitrać)

  1. (transitive, prison slang) to conceal, to hide
    Synonyms: schować, ukryć, zadołować
  2. (reflexive with się, prison slang) to hide oneself (from something or someone)

Conjugation[edit]

Conjugation of skitrać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skitrać
future tense 1st skitram skitramy
2nd skitrasz skitracie
3rd skitra skitrają
impersonal skitra się
past tense 1st skitrałem,
-(e)m skitrał
skitrałam,
-(e)m skitrała
skitrałom,
-(e)m skitrało
skitraliśmy,
-(e)śmy skitrali
skitrałyśmy,
-(e)śmy skitrały
2nd skitrałeś,
-(e)ś skitrał
skitrałaś,
-(e)ś skitrała
skitrałoś,
-(e)ś skitrało
skitraliście,
-(e)ście skitrali
skitrałyście,
-(e)ście skitrały
3rd skitrał skitrała skitrało skitrali skitrały
impersonal skitrano
conditional 1st skitrałbym,
bym skitrał
skitrałabym,
bym skitrała
skitrałobym,
bym skitrało
skitralibyśmy,
byśmy skitrali
skitrałybyśmy,
byśmy skitrały
2nd skitrałbyś,
byś skitrał
skitrałabyś,
byś skitrała
skitrałobyś,
byś skitrało
skitralibyście,
byście skitrali
skitrałybyście,
byście skitrały
3rd skitrałby,
by skitrał
skitrałaby,
by skitrała
skitrałoby,
by skitrało
skitraliby,
by skitrali
skitrałyby,
by skitrały
impersonal skitrano by
imperative 1st niech skitram skitrajmy
2nd skitraj skitrajcie
3rd niech skitra niech skitrają
passive adjectival participle skitrany skitrana skitrane skitrani skitrane
anterior adverbial participle skitrawszy
verbal noun skitranie

Further reading[edit]