spęcznieć

Polish

Etymology

From s- +‎ pęcznieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspɛnt͡ʂ.ɲɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡ʂɲɛt͡ɕ
• Syllabification: spęcz‧nieć

Verb

spęcznieć pf (imperfective pęcznieć)

1. (intransitive) to swell, to bloat

   Synonyms: nabrzmieć, obrzęknąć, napuchnąć

2. (intransitive) to bulge

   Synonym: wybrzuszyć się

Conjugation

Conjugation of spęcznieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spęcznieć
future tense	1st	spęcznieję			spęczniejemy
	2nd	spęczniejesz			spęczniejecie
	3rd	spęcznieje			spęcznieją
	impersonal	spęcznieje się
past tense	1st	spęczniałem, -(e)m spęczniał	spęczniałam, -(e)m spęczniała	spęczniałom, -(e)m spęczniało	spęcznieliśmy, -(e)śmy spęcznieli	spęczniałyśmy, -(e)śmy spęczniały
	2nd	spęczniałeś, -(e)ś spęczniał	spęczniałaś, -(e)ś spęczniała	spęczniałoś, -(e)ś spęczniało	spęcznieliście, -(e)ście spęcznieli	spęczniałyście, -(e)ście spęczniały
	3rd	spęczniał	spęczniała	spęczniało	spęcznieli	spęczniały
	impersonal	spęczniano
conditional	1st	spęczniałbym, bym spęczniał	spęczniałabym, bym spęczniała	spęczniałobym, bym spęczniało	spęcznielibyśmy, byśmy spęcznieli	spęczniałybyśmy, byśmy spęczniały
	2nd	spęczniałbyś, byś spęczniał	spęczniałabyś, byś spęczniała	spęczniałobyś, byś spęczniało	spęcznielibyście, byście spęcznieli	spęczniałybyście, byście spęczniały
	3rd	spęczniałby, by spęczniał	spęczniałaby, by spęczniała	spęczniałoby, by spęczniało	spęcznieliby, by spęcznieli	spęczniałyby, by spęczniały
	impersonal	spęczniano by
imperative	1st	niech spęcznieję			spęczniejmy
	2nd	spęczniej			spęczniejcie
	3rd	niech spęcznieje			niech spęcznieją
anterior adverbial participle		spęczniawszy
verbal noun		spęcznienie

Derived terms

adjective

• spęczniały

 

Related terms

adjective

• pękaty

 

noun

• pąk

 

verbs

• pękać
• pęknąć

 

Further reading

• spęcznieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spęcznieć in Polish dictionaries at PWN