spowszednieć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From s- +‎ powszednieć.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

spowszednieć pf (imperfective powszednieć)

  1. (intransitive) to become common, to become mundane

Conjugation[edit]

Conjugation of spowszednieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spowszednieć
future tense 1st spowszednieję spowszedniejemy
2nd spowszedniejesz spowszedniejecie
3rd spowszednieje spowszednieją
impersonal spowszednieje się
past tense 1st spowszedniałem,
-(e)m spowszedniał
spowszedniałam,
-(e)m spowszedniała
spowszedniałom,
-(e)m spowszedniało
spowszednieliśmy,
-(e)śmy spowszednieli
spowszedniałyśmy,
-(e)śmy spowszedniały
2nd spowszedniałeś,
-(e)ś spowszedniał
spowszedniałaś,
-(e)ś spowszedniała
spowszedniałoś,
-(e)ś spowszedniało
spowszednieliście,
-(e)ście spowszednieli
spowszedniałyście,
-(e)ście spowszedniały
3rd spowszedniał spowszedniała spowszedniało spowszednieli spowszedniały
impersonal spowszedniano
conditional 1st spowszedniałbym,
bym spowszedniał
spowszedniałabym,
bym spowszedniała
spowszedniałobym,
bym spowszedniało
spowszednielibyśmy,
byśmy spowszednieli
spowszedniałybyśmy,
byśmy spowszedniały
2nd spowszedniałbyś,
byś spowszedniał
spowszedniałabyś,
byś spowszedniała
spowszedniałobyś,
byś spowszedniało
spowszednielibyście,
byście spowszednieli
spowszedniałybyście,
byście spowszedniały
3rd spowszedniałby,
by spowszedniał
spowszedniałaby,
by spowszedniała
spowszedniałoby,
by spowszedniało
spowszednieliby,
by spowszednieli
spowszedniałyby,
by spowszedniały
impersonal spowszedniano by
imperative 1st niech spowszednieję spowszedniejmy
2nd spowszedniej spowszedniejcie
3rd niech spowszednieje niech spowszednieją
anterior adverbial participle spowszedniawszy
verbal noun spowszednienie

Further reading[edit]