trzmić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *trьměti. First attested in 1647–1656. Compare Russian стремить (stremitʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /tʂmit͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈtʂmit͡ɕ/, /ˈtr̝mit͡ɕ/
• Rhymes: -it͡ɕ
• Syllabification: trzmić

Verb

trzmić impf

1. (obsolete, intransitive) to jut out, to stick out [16th century–18th century]
   • 1793, Ludwik Perzyna, Lekarz dla wloscian, czyli rada dla pospolstwa w chorobach i dolegliwościach naszemu kraiowi albo właściwych, albo po większey części przyswoionych, każdemu naszego kraiu mieszkańcowi do wiadomości potrzebna‎^[2], page 6:

     Gdy zaś z trzmiącego członka, […]

     Where as from the jutting appendage […]

Conjugation

Conjugation of trzmić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trzmić
present tense	1st	trzmię			trzmimy
	2nd	trzmisz			trzmicie
	3rd	trzmi			trzmią
	impersonal	trzmi się
past tense	1st	trzmiłem, -(e)m trzmił	trzmiłam, -(e)m trzmiła	trzmiłom, -(e)m trzmiło	trzmiliśmy, -(e)śmy trzmili	trzmiłyśmy, -(e)śmy trzmiły
	2nd	trzmiłeś, -(e)ś trzmił	trzmiłaś, -(e)ś trzmiła	trzmiłoś, -(e)ś trzmiło	trzmiliście, -(e)ście trzmili	trzmiłyście, -(e)ście trzmiły
	3rd	trzmił	trzmiła	trzmiło	trzmili	trzmiły
	impersonal	trzmiono
future tense	1st	będę trzmił, będę trzmić	będę trzmiła, będę trzmić	będę trzmiło, będę trzmić	będziemy trzmili, będziemy trzmić	będziemy trzmiły, będziemy trzmić
	2nd	będziesz trzmił, będziesz trzmić	będziesz trzmiła, będziesz trzmić	będziesz trzmiło, będziesz trzmić	będziecie trzmili, będziecie trzmić	będziecie trzmiły, będziecie trzmić
	3rd	będzie trzmił, będzie trzmić	będzie trzmiła, będzie trzmić	będzie trzmiło, będzie trzmić	będą trzmili, będą trzmić	będą trzmiły, będą trzmić
	impersonal	będzie trzmić się
conditional	1st	trzmiłbym, bym trzmił	trzmiłabym, bym trzmiła	trzmiłobym, bym trzmiło	trzmilibyśmy, byśmy trzmili	trzmiłybyśmy, byśmy trzmiły
	2nd	trzmiłbyś, byś trzmił	trzmiłabyś, byś trzmiła	trzmiłobyś, byś trzmiło	trzmilibyście, byście trzmili	trzmiłybyście, byście trzmiły
	3rd	trzmiłby, by trzmił	trzmiłaby, by trzmiła	trzmiłoby, by trzmiło	trzmiliby, by trzmili	trzmiłyby, by trzmiły
	impersonal	trzmiono by
imperative	1st	niech trzmię			trzmmy
	2nd	trzm			trzmcie
	3rd	niech trzmi			niech trzmią
active adjectival participle		trzmiący	trzmiąca	trzmiące	trzmiący	trzmiące
contemporary adverbial participle		trzmiąc
verbal noun		trzmienie

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “trzmić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “trzmić”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 151
• M. Arcta Słownik Staropolski/Trzmić on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl