ucieszyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish ucieszyć, from Proto-Slavic *utěšiti. By surface analysis, u- +‎ cieszyć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /uˈt͡ɕɛ.ʂɨt͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -ɛʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧cie‧szyć

Verb[edit]

ucieszyć pf (imperfective cieszyć)

  1. (transitive) to gratify, to gladden, to please
  2. (reflexive with się) to enjoy, to rejoice, to be glad

Conjugation[edit]

Conjugation of ucieszyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ucieszyć
future tense 1st ucieszę ucieszymy
2nd ucieszysz ucieszycie
3rd ucieszy ucieszą
impersonal ucieszy się
past tense 1st ucieszyłem,
-(e)m ucieszył
ucieszyłam,
-(e)m ucieszyła
ucieszyłom,
-(e)m ucieszyło
ucieszyliśmy,
-(e)śmy ucieszyli
ucieszyłyśmy,
-(e)śmy ucieszyły
2nd ucieszyłeś,
-(e)ś ucieszył
ucieszyłaś,
-(e)ś ucieszyła
ucieszyłoś,
-(e)ś ucieszyło
ucieszyliście,
-(e)ście ucieszyli
ucieszyłyście,
-(e)ście ucieszyły
3rd ucieszył ucieszyła ucieszyło ucieszyli ucieszyły
impersonal ucieszono
conditional 1st ucieszyłbym,
bym ucieszył
ucieszyłabym,
bym ucieszyła
ucieszyłobym,
bym ucieszyło
ucieszylibyśmy,
byśmy ucieszyli
ucieszyłybyśmy,
byśmy ucieszyły
2nd ucieszyłbyś,
byś ucieszył
ucieszyłabyś,
byś ucieszyła
ucieszyłobyś,
byś ucieszyło
ucieszylibyście,
byście ucieszyli
ucieszyłybyście,
byście ucieszyły
3rd ucieszyłby,
by ucieszył
ucieszyłaby,
by ucieszyła
ucieszyłoby,
by ucieszyło
ucieszyliby,
by ucieszyli
ucieszyłyby,
by ucieszyły
impersonal ucieszono by
imperative 1st niech ucieszę ucieszmy
2nd uciesz ucieszcie
3rd niech ucieszy niech ucieszą
passive adjectival participle ucieszony ucieszona ucieszone ucieszeni ucieszone
anterior adverbial participle ucieszywszy
verbal noun ucieszenie

Related terms[edit]

nouns
verbs

Further reading[edit]

  • ucieszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ucieszyć in Polish dictionaries at PWN