ugościć

Polish

Etymology

From u- +‎ gościć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈɡɔɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: u‧goś‧cić

Verb

ugościć pf (imperfective ugaszczać)

1. (transitive) to do someone proud, to entertain, to host, to receive
2. (reflexive with się) to help oneself (take something freely)

   Synonym: poczęstować się

Conjugation

Conjugation of ugościć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ugościć
future tense	1st	ugoszczę			ugościmy
	2nd	ugościsz			ugościcie
	3rd	ugości			ugoszczą
	impersonal	ugości się
past tense	1st	ugościłem, -(e)m ugościł	ugościłam, -(e)m ugościła	ugościłom, -(e)m ugościło	ugościliśmy, -(e)śmy ugościli	ugościłyśmy, -(e)śmy ugościły
	2nd	ugościłeś, -(e)ś ugościł	ugościłaś, -(e)ś ugościła	ugościłoś, -(e)ś ugościło	ugościliście, -(e)ście ugościli	ugościłyście, -(e)ście ugościły
	3rd	ugościł	ugościła	ugościło	ugościli	ugościły
	impersonal	ugoszczono
conditional	1st	ugościłbym, bym ugościł	ugościłabym, bym ugościła	ugościłobym, bym ugościło	ugościlibyśmy, byśmy ugościli	ugościłybyśmy, byśmy ugościły
	2nd	ugościłbyś, byś ugościł	ugościłabyś, byś ugościła	ugościłobyś, byś ugościło	ugościlibyście, byście ugościli	ugościłybyście, byście ugościły
	3rd	ugościłby, by ugościł	ugościłaby, by ugościła	ugościłoby, by ugościło	ugościliby, by ugościli	ugościłyby, by ugościły
	impersonal	ugoszczono by
imperative	1st	niech ugoszczę			ugośćmy
	2nd	ugość			ugośćcie
	3rd	niech ugości			niech ugoszczą
passive adjectival participle		ugoszczony	ugoszczona	ugoszczone	ugoszczeni	ugoszczone
anterior adverbial participle		ugościwszy
verbal noun		ugoszczenie

Further reading

• ugościć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ugościć in Polish dictionaries at PWN