ulecieć

Polish

Etymology

From u- +‎ lecieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
• Syllabification: u‧le‧cieć

Verb

ulecieć pf (imperfective ulatywać)

1. (intransitive) to take flight, to take wing, to fly away
2. (intransitive) to dissipate, to evaporate, to vanish into thin air
3. (intransitive, figurative, of memories, emotions, etc.) to fade, to ebb

Conjugation

Conjugation of ulecieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ulecieć
future tense	1st	ulecę			ulecimy
	2nd	ulecisz			ulecicie
	3rd	uleci			ulecą
	impersonal	uleci się
past tense	1st	uleciałem, -(e)m uleciał	uleciałam, -(e)m uleciała	uleciałom, -(e)m uleciało	ulecieliśmy, -(e)śmy ulecieli	uleciałyśmy, -(e)śmy uleciały
	2nd	uleciałeś, -(e)ś uleciał	uleciałaś, -(e)ś uleciała	uleciałoś, -(e)ś uleciało	ulecieliście, -(e)ście ulecieli	uleciałyście, -(e)ście uleciały
	3rd	uleciał	uleciała	uleciało	ulecieli	uleciały
	impersonal	uleciano
conditional	1st	uleciałbym, bym uleciał	uleciałabym, bym uleciała	uleciałobym, bym uleciało	ulecielibyśmy, byśmy ulecieli	uleciałybyśmy, byśmy uleciały
	2nd	uleciałbyś, byś uleciał	uleciałabyś, byś uleciała	uleciałobyś, byś uleciało	ulecielibyście, byście ulecieli	uleciałybyście, byście uleciały
	3rd	uleciałby, by uleciał	uleciałaby, by uleciała	uleciałoby, by uleciało	ulecieliby, by ulecieli	uleciałyby, by uleciały
	impersonal	uleciano by
imperative	1st	niech ulecę			ulećmy
	2nd	uleć			ulećcie
	3rd	niech uleci			niech ulecą
anterior adverbial participle		uleciawszy
verbal noun		ulecenie

Further reading

• ulecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ulecieć in Polish dictionaries at PWN