umożliwić

Polish

Etymology

From u- +‎ możliwy +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.mɔʐˈli.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ivit͡ɕ
• Syllabification: u‧moż‧li‧wić

Verb

umożliwić pf (imperfective umożliwiać)

1. (transitive) to enable, to make possible

Conjugation

Conjugation of umożliwić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		umożliwić
future tense	1st	umożliwię			umożliwimy
	2nd	umożliwisz			umożliwicie
	3rd	umożliwi			umożliwią
	impersonal	umożliwi się
past tense	1st	umożliwiłem, -(e)m umożliwił	umożliwiłam, -(e)m umożliwiła	umożliwiłom, -(e)m umożliwiło	umożliwiliśmy, -(e)śmy umożliwili	umożliwiłyśmy, -(e)śmy umożliwiły
	2nd	umożliwiłeś, -(e)ś umożliwił	umożliwiłaś, -(e)ś umożliwiła	umożliwiłoś, -(e)ś umożliwiło	umożliwiliście, -(e)ście umożliwili	umożliwiłyście, -(e)ście umożliwiły
	3rd	umożliwił	umożliwiła	umożliwiło	umożliwili	umożliwiły
	impersonal	umożliwiono
conditional	1st	umożliwiłbym, bym umożliwił	umożliwiłabym, bym umożliwiła	umożliwiłobym, bym umożliwiło	umożliwilibyśmy, byśmy umożliwili	umożliwiłybyśmy, byśmy umożliwiły
	2nd	umożliwiłbyś, byś umożliwił	umożliwiłabyś, byś umożliwiła	umożliwiłobyś, byś umożliwiło	umożliwilibyście, byście umożliwili	umożliwiłybyście, byście umożliwiły
	3rd	umożliwiłby, by umożliwił	umożliwiłaby, by umożliwiła	umożliwiłoby, by umożliwiło	umożliwiliby, by umożliwili	umożliwiłyby, by umożliwiły
	impersonal	umożliwiono by
imperative	1st	niech umożliwię			umożliwmy
	2nd	umożliw			umożliwcie
	3rd	niech umożliwi			niech umożliwią
passive adjectival participle		umożliwiony	umożliwiona	umożliwione	umożliwieni	umożliwione
anterior adverbial participle		umożliwiwszy
verbal noun		umożliwienie

Related terms

adjective

• możliwy

 

adverbs

• możliwie
• w miarę możliwości

 

noun

• możliwość

 

Further reading

• umożliwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umożliwić in Polish dictionaries at PWN